Zaterdag 24 april

Het weer is net zo mooi als voorspeld, maar wat betreft de wind zat men er gelukkig naast. Voor het eerst dit jaar flink wat aanloop. Dat begint al voordat we aankomen, een clubje Duitse kanovaarders is net bezig zich voor een picknick op onze tuinbank te installeren. Er staat maar een half hek om de molen, maar ik vind dat je dat toch wel ff aan de molenaar moet vragen.... Het loopt allemaal heel gemoedelijk af. Ze komen hier elk jaar.
Binnen wordt er weer geschilderd, buiten houden drie boerenganzen de boel in de gaten.

Zondag besluit ik de wilgen langs de waterkant te knotten. Die staan wellicht in de weg als de molenmaker binnenkort komt. Het is eigenlijk al wat te laat in het knotseizoen, dat van november tot maart loopt. Vanwege het koude voorjaar is alles wat later, dus het moet nog maar. Even later zie ik dat er nog meer plannen zijn met deze boom. Had ik kunnen weten, knotwilgen zijn popuair bij eenden. Ik laat de boel maar met rust.

Even later is de aanstaande eendemoeder weer op haar post, en kijkt me achterdochtig aan. Begrijpelijk. Hopelijk is ze er niet te lang afgeweest, we zullen zien.
Bij het afzeilen zie ik dat één van de windborden [die zitten aan de voorzijde van de wiek, dus aan de andere kant dan het zeil en moeten de wind daar overheen leiden], dat al danig kromgetrokken is, uit elkaar begint te raken. Dat moet mee naar de werkplaats.