dinsdag 25 mei 2010

Hemelvaartweekeind
Lekker lang weekeind, dus we kunnen er weer tegenaan
De geredde pubergans is weer bij z'n familie zo te zien. De vier families grauwe ganzen zijn altijd bij elkaar in de buurt. Dit zijn ze alle 25 (kleintjes goed verstopt) lekker aan het dobberen.
Wij zijn lekker aan het schilderen, de molen draait lekker, en een lepelaar lepelt lekker in de molentocht [de brede sloot waar de molen aan staat en  waar alle sloten van de polder in uitkomen].
Ik vind nog een windbord met rot. Naar de werkplaats ermee.

Pinksterweekeind.
Het wordt nu echt mooi weer. Wel staat er alle dagen een raar windje. De wind waait ongeveer uit het Westen, maar soms draait ie een streek [kwart van het kompas] naar Noord. En even later weer terug.
Dat gebeurt vaak als er een bui langstrekt, maar de lucht is strakblauw. De eerste keer krui ik de molen er braaf achteraan, om vervolgens weer terug te moeten.
Conny schildert binnen, en ik heb er weer wat borden uitgeplukt om een verfbeurt te geven. Deze mag nog wel een tweede laag krijgen, en als ik met de borden (vijf per wiek) klaar ben zal ik de voorzomen en de bordschroot [rechts en links van het bord op deze foto] ook aan moeten pakken. Voorlopig zul je de molen nog een tijdje met allerlei lege plekken in de wieken zien draaien.
De molen begint ook hekwiggen rond te strooien, die beginnen door het mooie droge weer te krimpen en raken dan los. Alles vastslaan dus.

vrijdag 14 mei 2010

Vrijdag 30 april & Zaterdag 1 mei & de meivakantie
Vandaag draaien we dus zonder het bord dat in reparatie is. Het overeenkomstige bord op de andere wiek aan dezelfde roe is er ook uit, anders wordt de molen wanwichtig [Uit evenwicht. Weer zo'n mooi molenaarswoord]. Normaal gesproken gaan de borden er pas uit als het zo hard waait dat alle zeilen zijn opgedoekt, en de molen dan toch nog te snel draait.
Het slechte bord is nummer twee, en ik heb de borden één er ook maar uitgehaald, anders zit er zo´n raar gat ergens in het midden.
Binnen staat de woonkamer voor zover het timmerwerk klaar is in de grondverf, en kunnen we aan het kleuriger werk gaan beginnen. Er is een mooi schema uitgezocht, in overleg met monumentenzorg of zo (daar was ik niet bij). Het is een traditionele kleurstelling uit deze streek.




Hier is Conny aan het werk. Ikzelf doe de grote vakken.









Als we naar huis gaan, dan zien we naast het pad een geroofd ei.
Hopelijk is het niet van Katrientje (zo hebben we onze eendemoeder gedoopt),

De volgende dag.
Katrien zit nog op haar post. Weer een dag later is het nest leeg. Er liggen wateierschalen. Ik ga er maar vanuit dat alles op zijn zwempootjes terecht is gekomen. We gaan lekker door met schilderen, en het begint al wat te worden. De foto hiernaast geeft een indruk van de kleuren. Voor het eindresultaat moet je maar eens komen kijken.

Vrijdag 14 mei.
Weer geen draaidag. We werken de plekjes blij. Als we naar huis gaan hoor ik geklots in de voorwaterloop [=het kanaal(tje) waardoor de molen afwatert op het boezemwater (dat is hier de Ringvaart)]. ??! Dat kan helemaal niet, want die is afgedamd. Die dam is een beetje lek, en er staat nog steeds water in. Er blijkt een ganzepulletje in rond te ploeteren dat er niet meer uit kan. Laarzen aan dus maar. Het beestje laat zich niet al te moeilijk vangen, maar niet nadat ik tot zover in de klei ben gezakt dat mijn laarzen water gaan maken.

Hij weegt toch wel zo'n kilo of twee, drie. Ik laat ´m weer gaan. Het ganzebeest  waggelt verbaasd over de dijk richting zijn familie. Het gaat prima met de ganzenpopulatie hier, er zwemmen vier paren in de buurt, met elk vier of vijf pulletjes. Ik vind het niet zo´n goed idee, die dam. Hij doet af aan het karakter van de molen, er is gevaar dat de fundering uitdroogt, en nu dit. Hij is wel nodig voor het wandelpad.